FDM (Fascial Distortin Modell)
FDM jest modelem anatomicznym, w którym objawy kliniczne w połączeniu z mową ciała pacjenta umożliwiają diagnozę jednego lub kilku z sześciu specyficznych zniekształceń układu powięziowego. (Stephen Typaldos, Clinical and Theoretical Application ofthe Fascial Distortion Model within the Practice of Medicine and Surgery, 4th Edition.)
Typaldos D.O. już w 1991 roku podczas swoich badań dokonał odkrycia taśmy spustowej (triggerband). Zauważył on, ze pacjenci niewerbalnie
pokazują swoje dolegliwości. Bazujac na tych spostrzeżeniach zbudował nową metodę terapeutyczną FDM (Fascial Distortion Model). W metodzie
tej podstawą postawienia diagnozy jest scalenie objawów klinicznych z mową ciała chorego, a finalnie podjęcie właściwej terapii.
Przez kolejne lata metoda ta rozwijała się i na chwilę obecną znanych jest aż 6 dystorsji powięziowych i opracowane są metody ich terapii.
Efekty osiągane w ten sposób są zaskakujące zarówno dla terapeuty jak i chorego. Przez stulecia układ powięziowy nie był tematem zainteresowania medyków
i anatomów. Nie prowadzono badań na jego temat, obecnie jest tematem, który zaczyna wychodzić na pierwszy plan dociekań naukowców związanych
z fizjoterapia.
Pierwsi tematem zainteresował się rolling i niektóre frakcje osteopatii. Obecnie FDM otwiera terapeutom drzwi do REWOLUCJI zrozumienia istoty bólu
i schorzeń narządu ruchu oraz do ich leczenia.
Sześć zaburzeń układu powięziowego opracowanych przez Stephena Typaldosa
- taśma spustowa (Triggerband),
- dystorsja cylindryczna (Cylinder Distortion),
- fiksacja tektoniczna (Tektonik Fixation).
- dystorsja kontinuum (Continuum Distortion),
- dystorsja fałd (Folding Distortion),
- przepuklina punktu spustowego (Herniated Triggerpoint).
Fascial Distortion Model. Zrozumieć mowę ciała