Terapia Czaszkowo-Krzyżowa (cranio - sacralna)

Terapia Czaszkowo-Krzyżowa (cranio – sacralna) polega na bardzo delikatnej manipulacji i uciskaniu w obrębie czaszki, miednicy, przepony, klatki piersiowej i kości krzyżowej. Celem jej jest rozluźnienie struktur łącznotkankowych, których napięcie może powodować wiele kłopotów zdrowotnych. Terapia jest bardzo przyjemnym zabiegiem i lubianym przez pacjentów. Wprowadza organizm w stan spokoju i równowagi. Pod wpływem terapii ludzie zmieniają się pod względem psychicznym i fizycznym. Terapię mogą wykonywać przeszkoleni terapeuci.

Koncepcja terapii czaszkowo – krzyżowej powstała na bazie znajomości anatomii, fizjologii i obserwacji terapeutycznych. Terapia , która zawiera w sobie diagnostykę i techniki prowadzące do poprawy zdrowia i jakości życia.

Jest to terapia holistyczna, której indywidualne podejście, dobieranie czasu trwania poszczególnych technik, czyni tę terapię skuteczną i bardzo przyjazną dla pacjenta.

System czaszkowo – krzyżowy jest fizjologicznym systemem w jego skład wchodzą :

• opony mózgowia i rdzenia;
• kostne struktury które łączą się z oponami;
• inne struktury łącznotkankowe, połączone z oponami;
• płyn mózgowo – rdzeniowy;
• wszystkie struktury związane z produkcją i resorpcją płynu mózgowo – rdzeniowego.

Praca układu cranio – sacralnym wpływa na następujące układy: nerwowy, mięśniowo – kostny, oddechowy, limfatyczny i krążenia.
Dysfunkcje któregoś z tych układów maja negatywny wpływ na układ cranio – sacralny i odwrotnie dysfunkcje układu kranialnego źle wpływają na poszczególne układy.

Praca na systemie czaszkowo – krzyżowym może być stosowana m.in. w dysfunkcjach :

• narządu ruchu: zmian zwyrodnieniowych i pourazowych,
• układu nerwowego: migreny, przemęczenie, nadpobudliwość, padaczka, depresja, nerwice, zaburzenia snu, stany po śpiączce mózgowej, udary,
• układu hormonalnego: zaburzenia miesiączkowania, niektóre rodzaje niepłodności, cukrzyca,
• układu trawiennego: bóle czynnościowe, zaparcia, biegunki, kolki,
• układu odpornościowego,
• traumy okołoporodowej dziecka i matki,
• stanów wymagających manipulacji w obrębie kości czaszki (np. interwencja stomatologiczna, chirurgiczna);
• schorzenia u dzieci: MPDZ, nadpobudliwość psychoruchowa, autyzm, wcześniactwo;
• autyzmu, kłopotów z koncentracją, nadpobudliwości u dzieci i dorosłych, stresu, dysleksji, kłopotów w szkole;
• kłopotów ze wzrokiem i słuchem, nawracającego zapalenia uszu u dzieci i dorosłych, zapalenia zatok, napięcia i bólu w stawie skroniowo – żuchwowym, wybicia żuchwy, wady wymowy, zgrzytania zębami oraz wad zgryzu;
• bólu kręgosłupa i pleców, zapalenia korzonków nerwowych, rwy kulszowa, skoliozy, bolesnego napięcia barków.

Przeciwwskazania :
• ostre stany wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej;
• świeże urazy przebiegające z krwotokiem;
• aktywne fazy schorzeń psychicznych;
• pierwsze trzy miesiące ciąży, zagrożenie poronienia.

Rozpoczęty podczas terapii proces równoważenia w ciele pacjenta nie kończy się w chwili zakończenia zabiegu, ale ma trwający ok. 48 h czas dostrajania się organizmu do nowego poziomu równowagi. Z tego powodu zaleca się prowadzenie terapii nie częściej niż co dwa, trzy dni.

Scroll to Top